Μύθοι σχετικά με τη γονιμότητα
Συμφωνα με την θεωρια του Dawkins η συμπεριφορά μας είναι αποτελεσμα της πίεσης που ασκουν τα γονιδιά μας ωστε να αναπαραχθουν σε μεγιστο βαθμο. Έτσι δεν αποτελει έκπληξη η ταχεία μεταστροφη από το κινημα της αντισυλληψης της δεκαετιας του 1960 στο κινημα της γονιμοτητας της δεκαετίας του 1990. Σημερα, δεκαετίες μετά την επιτευξη της πρωτης κυησης με υποβοηθουμενη αναπαραγωγη και με το διαδίκτυο να μοιράζει απλωχερα πληροφορίες αλλοτε αλλης ποιοτητας, πολλοι αστικοι μυθοι εξακολουθουν να διαιωνιζονται.
Η ενδομητριωση προκαλει πάντα υπογονιμοτητα και απαιτει χειρουργικη αντιμετωπιση και μετα φαρμακευτικη θεραπεια. Η ενδομητριωση είναι πιο συχνη σε γυναικες με υπογονιμοτητα αλλά αποτελεί και πολλες φορές τυχαιο εύρημα. Η χειρουργικη αντιμετωπιση της ενδομητριωσης μπορεί να βοηθησει σε φυσική συλληψη, αλλά δεν έχει κανενα αποδεδειγμενο όφελος σε ασθενεις που θα υποβληθουν σε θεραπεία υποβοηθουμενης αναπαραγωγης. Αντιθετα, η χειρουργικη αφαιρεση ενδομητριωσης των ωοθηκων κανει τις ωοθηκες φτωχοτερες. Αν λοιπον δεν συνυπαρχει πόνος με την ενδομητριωση και συνυπαρχει παραγοντας (αποφραγμενες σάλπιγγες, φτωχο σπερμα) που να υπαγορευει θεραπεία υποβοηθουμενης αναπαραγωγης , η χειρουργικη αντιμετωπιση της ενδομητριωσης δεν εχει καμμια θεση και αντιθετα μπορει να βλαψει το αναπαραγωγικο μελλον της ασθενους. Η φαρμακευτικη αγωγη έχει θεση μόνο ως προετοιμασια για την θεραπεία (ESHRE 2013).
Τα ινομυωματα πρεπει παντα να χειρουργουνται. Το 25% των γυναικών μεχρι τα 40 έτη ηλικίας έχουν καποια ινομυωματα και το 50% μέχρι την εμμηνόπαυση θα εμφανισουν κάποια ινομυωματα (Οkolo 2008). Hπιθανότητα να εξαλλαγουν σε κακοηθεια (σάρκωμα) είναι 1 τοις χιλιοις ,με συχνότητα 6 ανα εκατομύριο πλυθησμου δηλαδή πάρα πολύ σπάνια. Παρότι τα ινομυωματα είναι πολύ συχνα αποτελούν «γκριζα ζωνη» στην αναπαραγωγη. Φαινεται ότι τα ινομυωματα που είναι μεγαλυτερα απο 40 χιλιοστα και είναι μεσα στο τοιχωμα της μητρας και όλα τα ινομυωματα που παραμορφωνουν την κοιλότητα της μητρας είναι καλύτερα να εξαιρουνται λαπαροσκοπικα ή υστεροσκοπικα . Η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται από έναν ειδικό αναπαραγωγικής ιατρικής και πρέπει να λαμβάνεται υπόψην και ο χρόνος αποθεραπείας (μέχρι και 6 μηνες!) μια και η ασθενης μπορεί να βρίσκεται σε κρισιμη καμπη της αναπαραγωγικης της ηλικιας και τα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι απόλυτα σαφή.
Οι υδροσάλπιγγες πρέπει παντα να αφαιρουνται. Hλαπαροσκοπικη αφαίρεση των υδροσαλπιγγων αυξάνει την πιθανότητα κύησης με υποβοηθουμενη αναπαραγωγή και μειωνει δραματικά την πιθανότητα αποβολής (NICE 2004).Hεπέμβαση θα πρέπει να γίνεται μόνο από ειδικούς γιατί και η πιθανότητα συμφυσεων και διεγχειρητικων επιπλοκών είναι μεγάλη, και υπάρχουν ενδείξεις ότι η επέμβαση μπορεί να διαταραξει την αγγειωση της ωοθηκης με δυσμενείς συνεπειες στην παραγωγη ωαρίων.
Στο μέλλον τα έμβρυα θα μπορουν να ελέγχονται για συνδρομο Downκαι άλλες γενετικές νόσους. Λάθος μια και αυτο είναι το παρόν των θεραπειών τεχνητής γονιμοποίησης και όχι το μέλλον! Η τεχνική της προεμφυτευτικης διαγνωσης που μπορεί να οδηγησει σε λιγότερες αποτυχίες, λιγότερες αποβολές, λιγοτερα πασχοντα παιδιά και λιγότερες πολυδυμες κυησεις.Στην 3η η 5η ημέρα της καλλιέργειας των εμβρύων είναι δυνατόν να αφαιρέσουμε ένα ή περισσότερα κύτταρα αντίστοιχα και να ελέγξουμε τα χρωμοσώματα (PregeneticScreening – PGS)ή κάποια συγκεκριμένα γονίδια (PregeneticDiagnosis – PGD) του εμβρύου. Η πιθανότητα κύησης με ένα ελεγμένο φυσιολογικό έμβρυο 5ης ημέρας είναι μεγαλύτερη ειδικά όταν ο έλεγχος γίνεται με συστοιχίες microarraysπου ελέγχουν και τα 23 ζευγαρια χρωμοσωματων του εμβρυου αντι για τα συνηθη 4 ζευγαρια που ελεγχε η παλαιοτερη μεθοδος. Νόσοι όπως η μεσογειακή αναιμία , η δρεπανοκυτταρική αναιμία, η κυστική ίνωση , το συνδρομο Duchenneκαι η μυοτονική δυστροφία ελέγχονται συχνότατα σήμερα σε έμβρυα πριν την εμβρυομεταφορά στην μέλλουσα μητέρα. Προυπόθεση βεβαια της επιτυχους έκβασης είναι η εύρεση ενός τουλάχιστον φυσιολογικού εμβρύου.
Η εξωσωματικη γονιμοποιηση μπορεί να προκαλέσει καρκίνο σε εμένα ή στο παιδί που θα κυοφορησω. Οι θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποιησης έχουν βρεθεί στο στόχαστρο πολλές φορές όσον αφορά τον κινδυνο ανάπτυξης καρκινου μαστου, ωοθηκης ή ενδομητριου. Παρόλα αυτά, όλες οι μεγάλες μελέτες απο τις Η.Π.Α, την Σουηδια και την Μεγάλη Βρετανία σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ασθενείς με παρακολούθηση πολλών δεκαετιών δεν επιβεβαιωσαν κάτι τετοιο. Είναι γεγονός ότι ο καρκίνος ωοθήκης συνδέεται (χωρίς να έχει όμως αιτιολογική σχέση) με τον αριθμό των ωορρηξιών που έχει κάνει μια γυναίκα κατα την διάρκεια όλης της αναπαραγωγικής της ηλικίας. Φαίνεται επισης ότι η στροφή σε ήπια πρωτόκολλα διέγερσης που δεν υπερδιεγείρουν τις ωοθηκες η και σε θεραπείες εξωσωματικής με παρακολούθηση του φυσικού κύκλου χωρίς φάρμακα μπορεί να παράγουν καλύτερης ποιότητας ωαρια ειδικά σε γυναίκες με εξαντλημένες ωοθήκες και ίσως αυτό να μειώσει τον θεωρητικό αυτόν κινδυνο.
Δεν θέλω να κανω εξωσωματικη γιατι δεν θελω διδυμα ή τριδυμα. Η παραγωγη μικρότερου αριθμου εμβρύων, καλύτερα ελεγμενων είτε με τεχνικες timelapse (βιντεοσκόπηση όλης της διαρκειας της ζωης του εμβρυου με embryoscope) είτε με τεχνικές προεμφυτευτικης διαγνωσης και τελικά η μεταφορά μικρότερου αριθμου εμβρυων αποτελει το «άγιο δισκοπότηρο» ενός συγχρονου εργαστηρίου.Hπαρακολουθηση με embryoscopeαποκαλυπτει λεπτομέρειες για την μορφολογια των εμβρυων χωρις να διαταράσεται το περιβαλλον τους και έτσι υποδεικνυει τα καλύτερα εμβρυα για εμβρυομεταφορα στην μελλουσα μητερα. Ο στόχος είναι να πάρετε ένα υγιες μωρο στο σπίτι και αυτό είναι πιο πιθανο με ήπιες διεγέρσεις των ωοθηκων, λιγα φάρμακα και λιγότερα, καλύτερα επιλεγμενα εμβρυα για εμβρυομεταφορα.
Μπορω να αναβαλλω την δημιουργια οικογένειας επ΄αόριστον αφου αν χρειαστει θα κανω εξωσωματική γονιμοποιηση. Μετά από όλες αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις, ο βασικός παραγοντας που καθοριζει την επιτυχη έκβαση εξακολουθεί να είναι η ηλικία της μητέρας. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσετε τον χρόνο είναι να καταψυξετε ωάρια. Με την μεθοδο της υαλοποιησης οι απώλειες στην αποψυξη ακόμα και μετά από χρόνια δεν ξεπερνουν το 25% και έτσι τα ωάρια σας θα περιμένουν τις κατάλληλες κοινωνικες συνθηκες έχοντας διατηρησει την δυναμικη που είχαν στην ηλικία που τα καταψυξατε.